Boodschap van ouders
Wat er vandaag niet is, kan er morgen wel zijn. Blijf dromen!
Geloof in mijn kind
Help mee bepalen wat we nu of later doen
“Op dat moment straalde mijn hart van trots en geluk. Het toonde echt hoe inclusie kan werken. Het gebeurt niet altijd meteen of op een directe manier, maar het was prachtig om te zien hoe Nanou het heft zo in handen kon nemen en als volwaardig persoon deelnam aan het bekijken van de plannen en het in gesprek gaan. Ik vond dat gewoon prachtig.” –Mieke
“Bakkerij Louis, daar heeft Bert stage gedaan. En daar heeft hij echt de smaak te pakken gekregen voor de horeca. Hij maakt daar koffie, zet alles klaar en dient ook drankjes op en dat is echt zijn ding. Hij heeft vier verschillende jobs. Hij werkt nog altijd in de horeca, zowel voor de bar of erachter.“ –Dirk
“Iets in mij kon dat zwart jasje niet gaan kopen. Ik vond dat aartslelijk. Ik vond het walgelijk. Ik dacht: nee, niet mijn lieve, mooie schattige dochter. Maar aan de andere kant dacht ik: ja ze zit op die school. Jij wil inclusie, inclusie werkt langs twee kanten. Jij wil dat ze erbij hoort, maar zij wil er ook bij horen. En eigenlijk was ik er een beetje trots op. Ze heeft zich toch maar ook al die jaren staande gehouden hè? Waar ze haar mannetje moest staan, waar ze geen groen haar kreeg en eigenlijk ook geen rockersjasje. En ze heeft dus eigenlijk dankzij inclusie een persoonlijkheid opgebouwd. Ze is altijd zichzelf trouw gebleven, tot de dag van vandaag.” –Ilse
Om inclusie te kunnen en mogen realiseren is er tijd en ruimte nodig. Waarbij er ook ruimte is om bij momenten te versnellen wanneer het kan, maar ook opnieuw te vertragen wanneer het nodig is. Ouders willen een gelukkig kind en ze hebben ook een toekomstbeeld voor ogen. Soms is het beeld helder, soms verandert het toekomstbeeld of de weg er naartoe. Hoe dan ook geeft het beeld richting. Wat nu de beste keuze lijkt voor een bepaald doel, is dat niet altijd op de lange termijn. Door verschillende redenen is het lastig om altijd die lange termijn mee te nemen in beslissingen. Ouders houden hier rekening mee, maar het kan handig zijn als iets of iemand ouders helpt om dat langetermijnperspectief mee vorm te geven. We kunnen de toekomst niet voorspellen. Wel kunnen we zicht krijgen op de mogelijkheden die zich daar verschuilen om zo het beeld weer helder en open te krijgen.
Reflectievragen
- Wat is mijn droom voor mijn kind? Hoe wil ik werken aan deze droom? Wat is mogelijk en welke eerste stap is hiervoor nodig?
- Wat is het tempo en ritme van mijn kind? Waar hou ik rekening mee?
- Hoe kunnen mijn dromen gehoord worden? Wat heb ik hiervoor nodig?
- Hoe kan ik een evenwicht bekomen in mijn doelen? Waar werk ik NU aan, wat kan later nog komen? Hoe hou ik dit vast?
- Hoe kan jij meegaan in het ritme van ouders en kinderen?
- Hoe maken jullie toekomstdromen van ouders zichtbaar? Hoe zetten jullie concrete (soms kleine) stappen richting die toekomst?
- Hoe zorgen jullie ervoor dat anderen meegaan in de droom van ouders?
- Hoe houden jullie dromen vast? Hoe zorgen jullie voor continuïteit?
