Boodschap van ouders
Gebruik een metafoor/levendige beschrijving om mijn kind voor te stellen
Leg de focus op de talenten van mijn kind
Toon hoe leeftijdsgenoten dit vaak spontaan al doen
Loopt het iets anders dan verwacht, bekijk het dan als een kans in plaats van een probleem
“Ik ging naar die leidster, in feite met een serieus ei in mijn broek, en zei: ‘Sorry, maar ik moet iets vertellen. Mijn zoon heeft de diagnose ASS gekregen.’ Ze draaide zich om, keek me aan, en zei: ‘Ja, en? Wat is er veranderd? Hij is toch nog altijd het kind dat wij al drie jaar hier hebben en dat we al kennen.’ En dat was inderdaad ook mijn gevoel. Maar ondertussen hadden we zo vaak afwijzing gekregen. Hij had ook zo vaak afwijzing ervaren, dat we eigenlijk niet anders meer kenden.” –Lien
“Een nieuw meisje keek vanop afstand toe tijdens de speeltijd en gaf toe dat ze een beetje bang was voor Eleonora. Eleonora zit in een rolstoel, heeft een slangetje, en maakt soms bewegingen met haar armen die ze niet helemaal onder controle heeft. Ik heb toen met haar besproken dat ze toch niet bang hoeft te zijn van Eleonora; ze is gewoon een meisje zoals jij en de andere kinderen. Een paar weken later wilde ze zelf met de rolstoel rijden en begon ze gewoon met Eleonora om te gaan en haar beter te leren kennen.” –Lisa
“Ik ga vertellen over mijn held. […] Is altijd goed gezind, gaat geen uitdaging uit de weg. Ben er ook helemaal zot van, dat is misschien ook wel normaal want dat is mijn zoon. […] En waarom is dat nu mijn held? Eigenlijk al van kleins af aan hebben wij die van alles gevraagd om te doen. Die is heel veel op onderzoeken gemoeten, heeft heel veel testen ondergaan. Wij zoeken constant hoe we hem verder kunnen helpen op zijn manier en welke middelen of technologie dat hij daarvoor nodig heeft. En hoe moeilijk dat dat soms is, hoe lastig, hoe zwaar ook, hij doet het wel allemaal.” –Kim
Inclusie is in de eerste plaats een manier om naar dingen te kijken. Deze manier van kijken vraagt een open blik waar nieuwe mogelijkheden waar nieuwe kansen een plaats krijgen. Het unieke karakter van een kind geeft invulling aan die open blik. Ouders gaan doelgericht hun kind beschrijven, los van labels of beperkingen. Het gaat over het beeld dat ze willen meegeven van hun kind, aan de hand van metaforen, de talenten en sterktes van hun kind.
Kinderen en jongeren zijn doorgaans beter in staat om op een onbevooroordeelde manier naar situaties te kijken en ernaar te handelen. Soms van nature, vanuit de grootste evidentie, soms met enige nood aan duiding. Voor ouders is het een boeiend proces om op te merken hoe leeftijdsgenoten met hun kind omgaan. Hoe krachtig is het wanneer de interactie met leeftijdsgenoten datgene waarmaakt waar volwassenen hun hoofd over breken.
Reflectievragen
- Hoe stel ik mijn kind voor? Waar hou ik rekening mee?
- Welke talenten zijn belangrijk om te benoemen?
- Welke vooroordelen over het label/beperking leven er? Hoe ga ik hiermee om? Wat heb ik nodig?
- Hoe kan je ervoor zorgen dat er een veilige omgeving is waar een open blik kan zijn naar inclusie?
- Wat heb ik nodig om met een open blik naar ouders te luisteren en actief aan de slag te gaan met wat zij binnenbrengen?
- Hoe krijg ik zicht op mijn eigen vooroordelen die een rol kunnen spelen? Hoe ga ik hiermee om? Wat kan mij hierin helpen?
- Kan je met de ouders bespreken tegen welke gesloten mindsets zij al zijn gelopen en zichtbaar maken wat dit met hen gedaan heeft? Hoe ga je hier verder mee om in de toekomst?
