Boodschap van ouders
Communiceer open en transparant, hou geen informatie achter.
Deel waarover je bezorgd bent in plaats van inclusie in vraag te stellen.
Geef en neem experimenteerruimte, we weten niet altijd op alles direct een antwoord.
Vier elke kleine stap, zo bouw je aan vertrouwen.
“Een half uurtje later komt Felix terug binnen, zo fier als een gieter. ‘Papa, ja, ik heb op de elektrische step gestaan en ik was bijna gevallen.’ Ik zeg: ‘Het is niet waar, hé?’ Angstig als ouder, denk ik: ‘Oei oei, ai ai, wat heeft hij gedaan?’ Maar ook bij onze kinderen moeten we durven loslaten. Ons kind met een beperking mag ook op zijn bek gaan; hij heeft net zo goed het recht om zich te kwetsen wanneer hij gaat spelen.” –Geert
“Die leider zorgt ervoor dat mijn kinderen leiders willen worden. Die leider heeft ervoor gezorgd dat ik andere leiders begon te vertrouwen en hen toeliet fouten te maken met mijn kinderen. Daar begint het mee: ik mocht niet bang zijn om hen een fout te laten maken die ik zelf al had gemaakt. […] Ondertussen ben ik degene die zegt: ‘Ga maar, doe maar, en als het niet lukt, kom ik wel helpen. Als jullie willen dat ik kom helpen.’” –Lien
“Gust gaat logeren. Ik wacht op nieuws over hoe het zal zijn. Gaat die mama hem verstaan? Gaat hij geen ruzie maken? Ik krijg foto’s, massa’s foto’s. Het is goed gegaan, het is oké. En die mama die daarna zegt over alles wat ik had meegegeven: ‘Dat is allemaal niet nodig.’” –Hadewich
Wanneer een ouder kiest voor inclusie, is er veel waarin hij of zij vertrouwen moet hebben: in zichzelf, in het kind, in anderen, in de omgeving, en dat het allemaal goedkomt. Vertrouwen hebben is een sterk fundament om op te bouwen. Een ouder heeft je er nood aan, tegelijk is het een bouwsteen waar je op het eerste zicht maar moeilijk aan kan. Vertrouwen kan alleen groeien als er ruimte is om fouten te maken en daarvan te leren. Het ontstaat wanneer ouders anderen toelaten om betrokken te zijn bij hun kind en wanneer die anderen niet alleen begeleiders zijn, maar echte partners die de visie van de ouder delen. Dat ouders het gevoel kan krijgen dat er niet getwijfeld wordt aan het traject. Vertrouwen bloeit ook wanneer iedereen, inclusief professionals, zich kwetsbaar durven op te stellen, tonen dat ze niet alles weten en bereid zijn samen met de ouder op zoek te gaan naar oplossingen. Het is in die gedeelde verantwoordelijkheid en wederzijdse kwetsbaarheid dat vertrouwen echt kan wortelen en groeien.
Reflectievragen
- Op welke manier geef ik mijn kind het vertrouwen dat het kan experimenteren en fouten mag maken?
- Waar merk ik dat mijn vertrouwen in mijn omgeving groeit, en waar ervaar ik nog twijfel?
- Hoe reageer ik wanneer mijn vertrouwen wordt uitgedaagd? Hoe ga ik hiermee om?
- Hoe kan ik mijn vertrouwen verder laten groeien, zowel in mezelf als in het proces van inclusie, als in de anderen? Wat heb ik hiervoor nodig?
- Hoe creëer jij een veilige omgeving waarin ouders en kinderen zich gesteund voelen en vertrouwen kunnen opbouwen?
- Hoe toon jij vertrouwen in de capaciteiten en mogelijkheden van het kind, ongeacht de beperkingen?
- Hoe blijf jij actief werken aan het vertrouwen tussen jou, het kind, de ouders, en andere betrokkenen binnen het inclusietraject?
- Hoe ga jij om met momenten waarop het vertrouwen van ouders in het inclusietraject of in de samenwerking wankelt, en wat doe je om dit te herstellen?
