We hadden echt gehoopt dat we geen corona rapport 2.0. moesten schrijven, maar corona blijft ons teisteren. Het doet een aanval op onze manier van leven, het doet een aanval op inclusie.

In het eerste rapport brachten we onder de aandacht dat ouders en hun keuze voor een inclusief leven onder druk staan door de coronamaatregelen. Er kwam veel reactie op dit rapport en we zijn heel dankbaar voor alle aandacht en iedereen die ermee aan de slag ging.

We merkten op dat sommige scholen, leerkrachten, ondersteuners, begeleiders, monitoren, etc.:

  • Positieve voorbeelden en good practices verspreiden.
  • Een waarderende aanpak hadden voor alle inspanningen van de inclusieve kinderopvang tot inclusieve vrije tijd zodat betrokkenen voldoende veerkracht zouden krijgen.
  • Een langetermijn plan opstellen.
  • Ouders en jongeren die kiezen voor inclusie extra ondersteunende.

En toch blijven we op onze honger zitten…
We merken op dat er niet voldoende is gebeurd en de situatie van vele ouders en jongeren nog meer onder druk is komen te staan. Ouders van kinderen met specifieke noden die kiezen voor inclusie trekken aan de alarmbel over de langetermijngevolgen en hebben nood aan bijkomende ondersteuning opdat inclusie kan floreren in “het nieuwe-normaal”.

Ouders voor Inclusie en Steunpunt voor Inclusie verzamelden opnieuw getuigenissen over de aanhoudende en grote impact van de coronamaatregelen op inclusietrajecten (december 2020 tot april 2021). Onze verhalen uit eerste hand kregen we uit de trajecten die we in scholen, vrije tijd en andere domeinen ondersteunen. Deze nota tracht de stem van ouders en jongeren luider te laten klinken maar biedt ook een ‘call for action’ waarmee we inclusie willen heropbouwen.

Lees de notaBekijk de samenvatting
Lees het eerste coronarapportLees het derde coronarapport