De motivatie om als “Ouders voor Inclusie” verder te gaan is voor een groot deel te vinden bij de kinderen zelf.

Zelf achter inclusie staan maakt het mogelijk deze waarde mee te geven met de kinderen. Inclusie is ‘normaal’ en ook kinderen met een beperking mogen en moeten dit weten.

Kinderen moeten alle kansen krijgen en hebben net zoals iedereen het recht op een rijkelijk leven. Voor het zelfbeeld van een kind is het goed dat het kan zijn wie het zelf is en dat het zijn of haar eigen kwaliteiten kan ontwikkelen zonder al bij voorbaat beperkt te worden door zijn of haar handicap. Het is daarnaast belangrijk dat kinderen een eigen mening kunnen ontwikkelen en eigen keuzes mogen en kunnen maken.

Kinderen kiezen vaak zelf voor een inclusief traject en voelen perfect aan wanneer ze er niet bij mogen zijn of bij horen. Ze kunnen het recht op inclusie echter nog niet zelf afdwingen. Het is daarom nodig dat hun ouders of anderen hierin het voortouw nemen.Door mee te draaien in de gewone maatschappij ontstaan er spontaan vriendschappen en krijgen kinderen de kans een eigen netwerk uit te bouwen, zodat ze zich veilig en geborgen weten.

Daarnaast is het streven naar inclusie en het bestaan van ‘Ouders voor Inclusie’ belangrijk voor de ouders van kinderen met een beperking. Ouders voor Inclusie wil zonder waardeoordeel andere mensen en ouders inspireren. Niet alle ouders weten dat het mogelijk is om een keuze te maken, voor inclusief onderwijs, voor een inclusief kamp, inclusieve speelpleinwerking, sportbeoefening, muziek,…

Daarnaast wordt de keuze op alle mogelijk domeinen zoveel groter als je kan kiezen uit alles dat de maatschappij te bieden heeft.

Omdat inclusie echter nog niet de norm is in onze samenleving, is het belangrijk dat er blijvend aandacht aan gegeven wordt. Inclusie zou voor alle mensen een evidentie moeten zijn, een teken van welkom zijn in de maatschappij.

Een samenleving die kiest voor inclusie, is immers een verrijking voor iedereen.

Ouders die streven naar inclusie voelen zich vaak alleen in hun zoektocht en het steeds weer anderen proberen te overtuigen. Daarnaast ervaren ze dat je als ouder verbindend kan samenwerken. Ze proberen de niet-professionele stem een plaats te geven en leren zelf ook zeer veel bij. Voor ouders is het belangrijk dat hun kind dezelfde rechten heeft als zijzelf en anderen.

Maar bovenal ‘werkt’ inclusie. Er zijn genoeg voorbeelden die dit aantonen. Inclusie is ‘evident’, het is ‘de norm’, het is een recht dat iedereen er onvoorwaardelijk bij hoort. Het zou niet nodig hoeven te zijn dankbaar te zijn dat je erbij ‘mag’ horen.

Ouders voor Inclusie (OVI) zou na 15 jaar overbodig moeten zijn. Omdat er echter nog teveel moet veranderen, blijft Ouders voor Inclusie er voor ijveren om binnen de krijtlijnen van het VN-verdrag het recht op inclusie, en dus gelijke rechten en kansen voor alle kinderen te waarborgen.