Anne volgde de ondersteunercursus – Ervaringen van een ouder
Volg mee met Anne. Ze heeft een zoon met een beperking in inclusief onderwijs en nam deel aan de ondersteunercursus om te leren van de ervaringen van anderen.
Sessie 1: Rollen en posities van ouders en ondersteuners
In de eerste sessie ging het over de verschillende rollen en posities die je inneemt. Als ouder neem je verschillende rollen aan. Dat is een constant zoeken: wanneer dring ik aan, wanneer laat ik los, wanneer ben ik de lastige ouder of de moeial? Men zet mij soms ook vast in een bepaalde rol. Dat heeft een grote impact op het traject van mijn kind.
Het was leerrijk om de ervaringen van andere ouders te horen hierover. Ik had niet verwacht dat ondersteuners worstelen met gelijkaardige dilemma’s. Hun perspectief horen, bracht me wat dichter bij mijn eigen ondersteuner.
Als ik geniet, vraag ik me direct af: hoe lang zal het goed lopen?
We bladerden doorheen tijdschriften en selecteerden foto’s die iets vertelden over de verschillende rollen en posities die we (moeten) innemen.
Beluister het fragment van Anne
Sessie 2: Inclusie faciliteren
We startten vanuit omschrijvingen van inclusie vanuit verschillende invalshoeken. Het deed me deugd om nog eens te horen dat inclusief onderwijs een recht is. Ik wist dat ergens wel, maar door alle weerstand en onze eigen twijfels verlies ik dat soms uit het oog. Sommige omschrijvingen deden me twijfelen: doen wij het dan wel goed? Ik kon dat in de groep delen, en kreeg veel bemoedigende reacties. Het is een zoekproces, hé…
Inclusie gaat over waarden, attitude, proces. Het gaat over veel meer dan voor één kind/jongere aanpassingen maken, zorgen voor toegankelijkheid, ondersteuning zoeken. Tijdens een oefening met een klein groepje hadden we het erover dat we een school, vrijetijdsorganisatie, sportclub,… echt kunnen versterken door terug te geven en te tonen welke impact zij realiseren door zich in te zetten voor inclusie. Niet alleen voor één jongere, één gezin,… maar ook voor een groep, een gemeente,… Een druppel in het water veroorzaakt behoorlijk wat rimpelingen!
Voor ons is het elk jaar zoeken hoe we kunnen overbrengen aan de leerkrachten wat inclusie betekent voor ons en waarom wij voor deze weg kiezen. Ik onthoud de tip van een andere ouder om bij het begin van het schooljaar heel kort via PowerPoint te schetsen wat inclusie is, wat de beperking van een leerling inhoudt en wat ondersteuning betekent. Krachtige beelden of onverwachte formules spreken soms meer aan dan uitgebreide verklaringen. Het beeld van Liz Climo over wat een redelijke aanpassing voor de egel in de cartoon betekent , toont wat we bedoelen!
We kregen handvaten om na te denken over het maken van aanpassingen. We deelden ook voorbeelden van aangepast materiaal met elkaar.
Sessie 3: Planmatig en doelgericht werken
We kregen in deze sessie voorbeelden en tips mee over hoe we planmatig en doelgericht aan de slag kunnen gaan in het traject van ons kind. Het vertrekpunt waren de dromen die wij voor ons kind hebben.
Ik vond dat eerst niet zo gemakkelijk… We hebben al veel dromen moeten opbergen, verwachtingen bijstellen. Ik leerde blij zijn met kleine stapjes. Achteraf gezien vond ik het wel een fijne oefening: durven uitspreken wat we willen voor ons kind, durven voorstellen dat ook de school en ondersteuner daaraan meehelpen, onze dromen een plaats geven in het doelenplan.
Sessie 4: Sterktegericht werken
In de presentatie over Sterktegericht Werken zaten voorbeelden van hoe we sterktes tonen of hanteren in onze doelenplannen of overlegsjablonen. Het was wel een eye-opener om ieders kritische bedenkingen erbij te horen.
Een ouder vertelde hoe jammer hij het vond dat het benoemen van sterktes -als het gebeurt- toch nog vaak een soort verplicht nummertje is, waarna de focus ligt op alles wat niet lukt. Hij gaf mee hoe pijnlijk dit elke keer weer is. Ook “mijn” ouder beaamde dat. Dat heb ik toch wel meegenomen naar huis, moet ik zeggen…
Door in te gaan op hoe sterktes, maar ook moeilijkheden of drempels, verwoord worden, wees een andere ondersteuner ons op het gevaar van interpretaties van gedrag. Wanneer je dit in team niet aftoetst bij elkaar (bij ouders, bij de leerling,…) gaan deze interpretaties precies “een eigen leven leiden”. Zeker als het gedrag wordt toegeschreven aan de beperking van de leerling, lijkt het helemaal onveranderbaar…
Bovenstaande schema’s vind ik helpend om in mijn achterhoofd te houden als ik in gesprek ga over interpretaties van gedrag, bijvoorbeeld met een leerkracht. In beide schema’s gaat het niet over wie “gelijk” heeft, maar over hoe we iets werkbaar maken of “in proportie” brengen.
Sessie 5: Circle of Courage in inclusief onderwijs
De Circle of Courage vond ik op het eerste zicht niet zo’n eenvoudig model. De vier verschillende waarden (erbij horen, iets kunnen, iets delen met de anderen, interafhankelijkheid) lopen soms wat dooreen, en de invulling van interafhankelijkheid bracht me een beetje in de war. Ik ben gewend om erg te focussen op de zelfstandigheid van een leerling.
Maar ik merkte wel hoe enthousiast vele ouders en ondersteuners waren bij dit model, hoeveel mooie voorbeelden ze deelden die met deze waarden te maken hebben. Door direct een eigen toepassing te maken, zag ik de mogelijkheden om in de praktijk mee aan de slag te gaan!
Nieuwsgierig naar meer?
Reacties van andere ondersteuners die de cursus volgden lees je hier.
Ook ouders namen deel aan de cursus.
Reacties van andere ouders lees je hier.
Het verhaal van Anne, een ouder die deelnam, lees je hier.
Wil je je verdiepen in de inhoud van de cursus?
Leesvoer vind je hier.
